Vernieuwen

Joop zat voor het raam van zijn café.
Er was geen klant in de zaak, zoals vaker de laatste tijd.
Het was allemaal begonnen toen zijn zoon Mario de zaak overnam.
‘Pa,’ had hij gezegd ‘we gaan vernieuwen. Weg met de geblokte gordijnen en de kleedjes. We maken er een loungebar van.’
Joop had daar nog nooit van gehoord, maar Mario had gezegd dat er vraag naar was.
Binnen een maand was de bruine kroeg veranderd in een strakke tent. Een lichte ruimte waarin comfortabele banken stonden.
De bitterballen waren van het menu geschrapt en in plaats daarvan werden er tappa’s geserveerd.
De naam was veranderd van “De Bolle” in “Confianza”. Het had iets met rust te maken, had Mario verteld.
Nou rustig was het, want vlak na de opening liep het klantenaantal fors terug.
De stamgasten waren weggebleven. Die hadden niets met tappa’s, die kwamen voor de koffie een borreltje en bitterballen.
Nieuwe klanten waren er amper bijgekomen, daarvoor lag “Confianza” niet in de goede wijk.
Met lede ogen had Joop het verval van zijn bedrijf aangezien.
Het werd tijd voor wat anders.
Resoluut liep hij naar de voorraadkast en haalde daar de geblokte gordijnen uit tevoorschijn en hing ze voor het raam. Op de lage tafels legde hij kleedjes en zette er een vaasje met nepbloemen op.
Hij was er nog lang niet, maar het begin was er.
De deur ging open. Arie stak zijn neus om de hoek.
‘Bolle, je bent er weer!’
‘Ja jong, het is tijd voor vernieuwing. Borreltje?’