Waar is de koningin?

Ik slaap niet al te best en dromen doe ik nog minder, maar af en toe heb ik toch een juweeltje!

We bevinden ons in een klein theater. Podium en decor zijn op schaal van een kerstdorp. Klein dus.
Ik herken het Binnenhof. Denk ik. Linksachter staat een kerk, wellicht de Ridderzaal.
Vanaf de rechterkant komen drie poppetjes aangeschoven. Ze zijn uit één stuk gefabriceerd, dus lopen is er niet bij. In het midden een vrouw-figuurtje, blauwe bloemetjesjurk, zwarte schoentjes. Dit is koningin Beatrix. Ze wordt geflankeerd door twee mannetjes in het zwart: de beveiliging.
Ik merk op dat er een muis aan de onderkant van het podium aan een paar draden zit te knagen.
Net als de koningin de kerk nadert, klinken er knallen en ontstaat er een enorme rookontwikkeling.
En dan wordt het echt vreemd.
De beveiligers raken in paniek, grijpen de koningin onder de arm en smijten haar in de gouden koets die meteen vertrekt.
Ik vind het enorm lollig en moet ontzettend lachen.
Als enige.
‘Zag je dat niet?’ zeg ik, nog hikkend van de lach.
‘Wat?’ vraagt de man naast me.
‘Ze gooiden het mens niet in de gouden koets, maar in een gele vuilniswagen! De beentjes staken er nog uit!’
Er ontstaat verwarring in het publiek en paniek op het podium: waar is de koningin gebleven?

Hoe het is afgelopen zal niemand weten, want ik werd wakker, maar je kan begrijpen dat de mannetjes in zwart hun baan kwijtraakten en aan een zwaar verhoor zijn onderworpen.
En de koningin? Je mag toch hopen dat er een cameraatje aan boord van de vuilniswagen hing, anders vrees ik het ergste.