Ik deed vanmiddag mijn boodschappen bij de AH en stond net in totale keuzestress voor de koekjes, toen ik iemand achter me langs hoorde sloffen. Ik keek om en zag een meisje van ongeveer 17 jaar. Eén hand voor het naar beneden gerichte gezicht en de andere hand tastend langs de rekken. Helemaal verward, misschien onder invloed? Ik weet het niet.
Even kreeg ik een schok, toen ik meende mijn dochter te herkennen. Zelfde kledingstijl, dezelfde tas, ongeveer even lang, ander haar gelukkig.
Een beveiliger legde zijn hand op haar arm en vroeg of het wel goed met haar ging.
Direct begon ze wild om zich heen te slaan, zodat hij haar weer los liet. Ze liep weer verder, nu allebei de handen voor het gezicht. Op korte afstand gevolgd door de beambte. Al die tijd maakte ze geen geluid.
Op de parkeerplaats zag ik de gewaarschuwde politie aankomen.
Het laat me niet los.
Iedere keer zie ik dat eenzame figuurtje, sjok-sjok, door de gangpaden van de Albert Heijn sloffen.
Het zàl je kind maar zijn.
ach ja, dat is triest.
Pieker er maar niet te lang over Hanneke.
LikeLike
Ja Ik vind dat ook zo triest
LikeLike
O wat naar.
Wat zou je zo’n kind toch graag een stukje liefde en geborgenheid geven.
LikeLike
Hoe gaat zo’n verhaal van dit kind nou verder, denk ik dan.
LikeLike
Achtergronden blijven een mysterie als je zo iemand ziet lopen.
Ze heeft toch ook een vader en een moeder, inderdaad het zál je kind maar zijn.
LikeLike
Nee, dat is niet leuk…
LikeLike
O, wat een triest en naar gevoel kan zoiets bij je naar boven brengen. Moedergevoels die naar boven komen…praten, knuffelen haar willen helpen. Helaas…. Ik hoop dat er mensen zijn die haar kunnen helpen, om haar te helpen, en dat ze niet aan haar lot word over gelaten.
LikeLike
hé……………
……..bah……….
……naar zeg…………………….moedergevoelens….omarmen zo;n zielig hoopje. dat wil je als eerste doen….
LikeLike
ik zou ook wel benieuwd zijn naar de achtergrond van dit…
Maar er té lang bij stilstaan is ook niet goed, Hanneke. Prijs je gelukkig dat het dan toch jouw dochter maar niet was…
LikeLike
Als die ouders nou eens net zo bezorgd zouden zijn als wij hier met z’n allen, dan zou ze een veel beter leven hebben waarschijnlijk.
Er is echt genoeg kinderleed hoor!!
LikeLike
Heel erg. Vooral als ze ook nog eens onbenaderbaar is. Het lullige is..na een paar jaar is het geen kind meer. Dan is het zo maar volwassen. En dan is de aandacht plotseling een stuk minder. Terwijl het probleem nog even groot is.
LikeLike