Mol of Molesley

Dat was een dilemma, afgelopen zaterdag.
Kijk ik ‘Wie Is De Mol’ of wordt het de aller-allerlaatste aflevering van Downton Abbey. Een dubbele ook nog eens. Even was de IQ test nog een optie, maar een aantal jaren geleden heb ik daar zo’n mooie score op gehaald, die wil ik maar niet meer naar beneden halen met een nieuwe test.
Het werd uiteindelijk de Mol. Want wees eerlijk: je kan beter van tevoren weten dat Lady Edith het huwelijksbootje in is gestapt, dan dat de eerste afvaller van WIDM al bekend is, voordat je nog maar 1 minuut hebt gezien.
De mol dus.
De eerste afleveringen zijn altijd wat onwennig. Je kent de kandidaten meestal niet. (Hoeveel onbekende bekende Nederlanders zijn er wel niet?!) De spanning zit er ook nog niet echt in. Nog geen bondjes of gestolen molboekjes. Een aanloopje dus naar negen weken genieten voor de buis. Ik vertrouw Marjolein niet, al was het alleen al dat een vrouw van mijn leeftijd er nooit zo goed uit kan zien in een kort broekje als zij. Ook Taeke doet raar. Hoezo: ‘Mensen zijn belangrijker dan geld!’ Maak dat de kat maar wijs. En dat was precies de titel van de aflevering: Wijsmaken.
Geen afvaller deze week. Gelukkig maar, kan ik de kandidaten eerst eens beter leren kennen.
Zondag keek ik dan de finale van Downton Abbey. Een kerstaflevering, en dan weet je natuurlijk al dat het allemaal zoetjes wordt en goed gaat aflopen. En dat vond ik een beetje jammer.
Wat miste ik het gekibbel tussen de zussen Crawley. De vileine opmerkingen van mr. Barrow. Zelfs de douairière was zo mak als een lammetje. En ja, lady Edith trouwde haar markies, de Batesjes zat het eindelijk ook eens mee en kregen een gezonde zoon. Mr. Molesley verruilde zijn functie als footman voor die van onderwijzer. Voor Tom Branson blonk er wat liefdeslicht aan den einder (of dat heb ik niet goed begrepen). Zelfs Daisy kwam aan de man en leek met haar nieuwe hairdo totaal niet meer op een keukenmeid. Maar het idiootste  opmerkelijkste was toch wel dat de nieuwe echtgenoot van Mrs. Crawley stervende was en ineens niet meer bleek te mankeren dan een ordinaire bloedarmoede.
Al met al een licht teleurstellend einde van een verder schitterende serie.
Toch goed gekozen voor de mol. Waar het er misschien ook wel vriendelijk aan toe gaat, maar in ieder geval niets is wat het lijkt.