Fuego!

De plek voor de Albert Heijn wordt afwisselend bemand door de ‘Hallo’ mevrouw met de daklozenkrant en de man met de accordeon.
Te zien aan zijn donkere uiterlijk, komt de laatste vast uit een Oost-Europees land.
Hij houdt van zware, Slavische klanken en zo heel af en toe speelt hij iets wat me in Franse sferen brengt. Je kent het wel: de vrolijk klanken van het trekorgel, gecombineerd met een flesje wijn, een lekker kaasje, een warm zonnetje en vooral vrienden, heel veel vrienden. De Eiffeltoren op de achtergrond.
Maar het allerliefst speelt mijn supermarktmuzikant een Tango.
Ook deze keer vertolkt hij iets uit zijn lievelingsgenre. Maar het klinkt anders, er zit vandaag veel meer in. Fuego! Vuur!
Ik ben niet de enige die het opvalt, want er heeft zich al een aardig publiek verzameld. Dan komt er ineens beweging in de groep. Een oudere heer neemt zijn vrouw in de armen en maakt een dansje. Er volgen er meer en even later lijkt het plein voor de Albert Heijn wel een ballroom.
Ik kijk er naar en word blij van het tafereel. Dan tikt een jongeman me op de schouder en vraagt of ik een dansje wil wagen. Voordat ik kan weigeren – want ik kan helemaal niet de tango dansen- zwier ik met mijn tijdelijke partner in de rondte.
Dan word ik wakker.
De wekkerradio meldt dat de Argentijnse wijnen bij de grootgrutter in de aanbieding zijn.
Ik stap uit bed en onder de douche neurie ik een tangomelodie.

geschreven voor WOW-muziek

Advertentie