Schoonheidsideaal

Daar zaten we dan op een rijtje: de jonge vrouw, de bejaarde dame en ik.
Naast elkaar bij de kapper.
Het gesprek ging over (what else?) George Clooney.
Daar kwamen we op, omdat onze kapper binnenkort een Nespresso apparaat heeft voor de koffie.
De jonge vrouw en ik waren het erover eens, dat George toch een alleszins acceptabel uiterlijk heeft. De oudere dame had geen idee over wie we het hadden en lachte ons vanonder haar permanentje een beetje toe.
Ze sloot zich bij onze conversatie aan, toen we het erover hadden dat het zo oneerlijk was, dat mannen naarmate ze ouder worden er vaak beter uit gaan zien, terwijl bij vrouwen de uiterste houdbaarheidsdatum na de dertigste al aan het verlopen lijkt. We doen onze best de schijn op te houden, door naar de schoonheidsspecialiste te gaan en onze lokken regelmatig te laten bijkleuren, maar het verval slaat onverbiddelijk toch toe.
Een somber gesprek?
Welnee, want onze conclusie was dat ook al heb je geen strak velletje meer en worden je lokken steeds grijzer, de innerlijke schoonheid veel mooier is. Stralende ogen het met je tachtigste ook nog goed doen en een glimlach je altijd jong houdt.
Oud nieuws? Zeker, maar het mag wel weer eens gezegd worden.
Schoonheid zit van binnen.
Een schoonheidsideaal dat uiteindelijk voor iedereen bereikbaar is.